خدایی که می‌تونم بهش اعتقاد داشته باشم، خالقی در هیئت یک هُنرجوی بی‌استعداد اما تلاشگره که از ابتدای جهان تا به همین حال هیچوقت ناامیدی برای مدت زیادی نتونسته بر اهدافش چیره بشه و به همین خاطرم هست که سال‌های سال خودشو ملزم به تمرین و ممارست در ساخت دنیاهای متعدد کرده. از خلق دنیاهای خط‌خورده، تاریک و پُر اشتباه نترسیده و خب، احتمال این که هرنقصی در دنیاهای پیشین جای خودش رو به پیشرفت در دنیاهای پسین بده زیاده. از سر همین شاید دوست دارم خیال کنم که فرداها روشنتر از امروز و دیروزهامونه.